Τρείς σπουδαίες φυσιογνωμίες της σύγχρονης ελληνικής τέχνης
Μέσα σε μόλις ένα χρόνο ο σύγχρονος ελληνικός πολιτισμός υπέστη τρείς τεράστιες απώλειες. Το 2016 μας έφυγε ο μεγάλος δάσκαλος ο σπουδαίος κολορίστας μας, ο ακαδημαικός Παναγιώτης Τέτσης και μόλις πρίν λίγες μέρες ο εξ ίσου σπουδαίος και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, ο δικός μας Πικάσο, ο σεμνός μου φίλος, ο αγαπητός Δημήτρης Μυταράς. Ο καλλιτέχνης που τόσο άδικα στερήθηκε στο τέλος αυτό που τόσο απλόχερα ο ίδιος σκόρπισε γύρω του στην κοινωνία και στον πολιτισμό: το Φώς!
Και τέλος ο μεγάλος μας ‘διεθνής’, ο ανατρεπτικός Γιάννης Κουνέλλης, ο κατ εξοχήν εκπρόσωπος της ‘art povera’ με έργα του να κοσμούν τα μυθικά παλάτια και των πλέον επωνύμων του Χόλυγουντ. Τρείς σπουδαίες φυσιογνωμίες της σύγχρονης ελληνικής τέχνης άφησαν ένα δυσαναπλήρωτο κενό στον πολιτισμό μας. Ο καθένας τους με μια δική του ιστορία και περπατησιά καλλιέργησαν την αισθητική αντίληψη του τελευταίου μισού του 20ου αιώνα και χάρισαν μόνον τιμή στη χώρα. Δικαίως ο υπουργός Σκουρλέτης τιμά τον έναν με δημόσια ταφή αν και νοιώθω πως αυτό αδικεί τους άλλους…όμως ίσως αυτό να αποτελεί την δικαίωση, την δημόσια συγγνώμη που όφειλε η χώρα στον Μυταρά αφού τόσο άδικα τον απέπεμψε η Ακαδημία Αθηνών επειδή ήταν…τυφλός!!
|